Işıl Bozkurt

 Tutkuyla bağlanmaktı Belki de arzuların çakışması Tam bir şimşek gibi Ya da kuş gibi şakıması Yıldırım düştü sanki  Hayır o tepeye değil Tam da kalbime Zıt kutuplar, zıt kalıplar Yağmuru çekti  Ve tüm ormana yağdı İstediğini elde etti Dünya sustu Yağdı yarın yokmuşçasına  Ve söndü  Kalbimdeki yangın.

  Hayat bazen mutlu eder Bazen de kaderine küstürür Hani derler ya  Her istediğin şey senin sayende olur Hiç istemediğin şey tanrıdan gelir İnsanoğlu öyledir Çabuk unutur çabuk öğrenir Ama bilir ki  Hiçbir şey sabit değil Ne sen ne o ne de bizler Ne de elindeki para Kendini ne sandın ki Birer canlıyız sadece Düşünebildiğin için  Kendini yüksekte gören Bir varlıksın sadece Geleceğini bilmediğin o günler Hep gelecek  Ta ki sen gidene dek.