Işıl Bozkurt

Anahtarımı kontrol ettiğimde yine o saçma manzarayla karşılaştım. Turuncu anahtarlığım çantamın ön gözünde değildi. Annem bugün evde olamayacağını söylemişti. Saat 22.00 dı. Yapacak tek şey karşı dairedeki yeni taşınan kadından yardım istemekti. Çünkü çok iyi bir insan olduğunu annemden duymuştum. Her akşam kedileri ve köpekleri beslediğini ve annemi her gördüğünde onunla içten bir şekilde sohbet ettiğini söylemişti bana. Hatta bir karıncaya bile zarar vermeyecek sağduyuda biri insan derdi. Ben de daha fazla düşünmeden onun kapısını çaldım. Kapıyı tam 3 saniye sonra açtı. Kadının elinde bir kokteyl bardağı vardı. Müzik son ses, evde 10 kişi dans ediyordu. Kadının ağzı içki değil de daha çok kolonya gibi kokuyordu. Konuşması uzun sürmedi: Siz Mrs. Ellen’ın kızı olmalısınız? Biz de tam eğleniyorduk, buyurmaz mısınız? Aa aslında çok isterim. Çünkü bugün annem evde yok. Ben de anahtarı ofiste unutmuşum. Annem gelene kadar sizinle vakit geçirmeyi düşünmüştüm. Çünkü bildiğim tek siz vars...

Günlüğümün ilk yazısı, O gün otobüsteyken, üç saatlik uykunun vermiş olduğu etki ve sınavlarımı verememiş olmamın kafama dank etmesiyle birlikte; felekten bir gün geçirmek geldi içimden. En uçarı arkadaşım Nancy’yi aradım. Bana dediği şey hemen şu oldu ‘Stacey! İnanamıyorum, gözlerimi yaşarttın! Hem de final haftasında...’ ve ben de kendime şaştım. Bu kadar mı imkansız bir şey? Zaten Danny’den ayrılalı 2 hafta olmuştu. Buna ihtiyacım vardı. Yakında bir yere gitmeye karar verdik. En sevdiğimiz bar olan Cherry Wine’a gittik. Orası nezih bir mekandı, Nancy oradaki her yakışıklı çocukla bir ilişki yaşamıştı. Yalan atmıyorum. Ama çok normaldi. Nancy taş gibi bir kızdı. Mavi gözlü ve gerçek kızıldı. Boyu bana göre kısaydı. Ben onun yanında çok sivrilmezdim. Hep platoniklerim olmuştu. İçimde hep buhranlarda olurdum. Kendimden bahsetmeyi sevmiyorum, ama bu günlüğe başlama fikri benim için çok önemliydi.  Bar kalabalık sayılabilirdi. Nancy zaten her zamanki gibi locadan rezervasyon ya...