Anahtar

Anahtarımı kontrol ettiğimde yine o saçma manzarayla karşılaştım. Turuncu anahtarlığım çantamın ön gözünde değildi. Annem bugün evde olamayacağını söylemişti. Saat 22.00 dı. Yapacak tek şey karşı dairedeki yeni taşınan kadından yardım istemekti. Çünkü çok iyi bir insan olduğunu annemden duymuştum. Her akşam kedileri ve köpekleri beslediğini ve annemi her gördüğünde onunla içten bir şekilde sohbet ettiğini söylemişti bana. Hatta bir karıncaya bile zarar vermeyecek sağduyuda biri insan derdi. Ben de daha fazla düşünmeden onun kapısını çaldım. Kapıyı tam 3 saniye sonra açtı. Kadının elinde bir kokteyl bardağı vardı. Müzik son ses, evde 10 kişi dans ediyordu. Kadının ağzı içki değil de daha çok kolonya gibi kokuyordu. Konuşması uzun sürmedi:
  • Siz Mrs. Ellen’ın kızı olmalısınız? Biz de tam eğleniyorduk, buyurmaz mısınız?
  • Aa aslında çok isterim. Çünkü bugün annem evde yok. Ben de anahtarı ofiste unutmuşum. Annem gelene kadar sizinle vakit geçirmeyi düşünmüştüm. Çünkü bildiğim tek siz varsınız. 
  • Buyur canım. Hiç yabancılık çekme, hepsini ailemdenmiş gibi severim.
Kafaları çok güzeldi, kadın aşırı misafirperverdi. Bana bir bardak içki ikram etti. İçkiyi kafama indirmemle bayıldım. Uyandığımda bir hastanedeydim. Kolumda bir iz vardı. İntihar etmişim. Babam elimden tuttu. Bütün gece dün sabah ölen annemi sayıklamışım. Rüyamda gördüğüm insan da yan evde oturan  Kelly teyzemdi. Annem öldüğünden üç gün sonra kendime zarar vermişim. İki tane uçlu kalemi bileklerime saplamışım ve o anda manevi bir aleme girmişim. Anneme ulaşamamışım o alemde. Her şey rüya gibi gelişmiş. Fazla acı çekmeden, Kelly teyze benim çığlığımı duyduğu gibi bizim eve gelmiş. 

Annemin ölmüş olduğu gerçeği değişmedi ama o anahtarı buldum. Hala ön gözdeydi. O yüzden en sevdiğim renk turuncu ve en nefret ettiğim ise kilitli kapılar. Evden çıkarken kapı anahtarının yedeğini pas pas altında saklıyorum. Kim bilir annem gelir belki diye...

Comments

En Çok Okunan

İtiraf

Yat Macerası

Clara’nın Olağanüstü Hikayesi

Tam da Kalbime