Işıl Bozkurt

Risk mi almak iyi ya da almamak mı? Bilemiyorum. En önemlisi kafaya göre yaşamak bana göre. Bazen farkında olmadan bilinçaltım doğru kararları veriyor gibime geliyor. Bu da zaten benim karakterimi oluşturuyor. Kim ne derse desin istediğin kararı almadığın sürece kafada hep bir soru işareti kalıyor bana göre. Bir başkasının onayına ya da reddetmesine ihtiyacınız yok. Olmamalı da. Doğal değil. Kimse kimseye yön veremez. Bunu yapmak bir insanı köleniz yapmaktan farksız. Herkes düşe kalka öğrenir. Ne kadar tecrübeli olduğumuzu düşünsek de bir yerlerde biz de yanılacağız. Bunun farkında yaşarsak hayat daha güzel bir yer olabilir. Herkesin kapasitesi ve yaşam şartları bir değil. Onun sürdürdüğü hayatı belki sen kendi kafanla asla kotaramayabilirsin. İnsan kendini tanımayı bilmeli. Kendini sevmeyi de bilmeli. Birinin sizi sevmesi güzel olabilir ama kendinizi ne kadar sevdiğiniz çok daha önemli. Size verilen değeri ölçmek istiyorsanız, kafanızda şu soru yankılansın “Ben kendimi ne kadar ön...

Karpuz yemek isterdim şu an. Ve aynı zamanda caz da dinlemek isterdim. Şöyle güzel bir deniz havası da almak isterdim. Pembe bulutlarla dolu bir gök manzarası da hiç fena olmazdı. Yalnız olmak ister miydim acaba? Yanımda en merak ettiğim insan olsun isterdim. Hiç tanımadığım ama bilgi edinmek istediğim biri olsa mesela. Önyargısız bir şekilde bir buluşma olsa. Her şey organik gelişse. Zorlamadan ya da hiçbir amaç gütmeden. Ne seks için ne sevda… Sadece iki insan anın tadını çıkarsa. Ya da belki bir üçüncü kişi daha katılır onlara. Ortak bir arkadaşları çıkar. Bir anda bir orkestra belirir denizin ortasındaki bir gemide ve çalan şarkı Wonderful Life olur. İşte o an biri dese ki “Bu şarkı da çaldıysa eğer şu filmi izleyelim.”, sonra bir anda bir banko vizyon çıksa karşımıza. Hiç bilmediğimiz bir komedi filmi oynatılsa. Belirli bir konusu olmayan belden aşağı esprili absürt bir film yayınlansa. Ricky Gervais tadında. Hunharca kahkaha atsak. Kafalar güzel olacak kadar 8 vol.’luk la chouf...