Işıl Bozkurt

Neden tanıdım ki seni? Kimdin sen? Ben seni hiç anlayamadım. Sen beni anlamış gibi yaptın. Biz diye bir şey yoktu bence. Sadece iki insan birlikte aynı şeyleri yaşadık. Zorunluluktan doğan bir beraberlikti. Hiç mutlu olmadık gerçek anlamda. Karşımda hep bir duvar vardı. Duvardan sekti dediğim şeyler. Sen tam bir beton yığınıydın. Seks yaptığımız her gün ben daha da dibe battım. Sanki zorla yapıyordum her şeyi. Sana ilgi göstermek boynumun borcuymuş gibiydi. Ama sen bana hiçbir güzel söz söylemedin. Nişanlandığımız gün bile seni seviyorum demedin. Seninle yaşamak istiyorum dedin. Ama bana hayatı zindan etmeyi de bir güzel becerdin seni gerçekten tebrik ediyorum. İyi ki evlendikten sonra çocuğumuz olmadı. Sen hiç istememiştin zaten olmasını. Zaten ben erken menapoza girdikten sonra istedin. Bana kadın değilim de sanki bir çöp kovasıymışım gibi davrandın. Ev içinde göz göze bile gelmedik. Yataklarımızı ayırdık. Zengin olmasak hayatımız boktan olacaktı. Zaten bütün parayı ben kazanıyordum...

Kalbimde bir karınca Yavaşca yürüyordu tam damarımda Akıntıda savruldu Tıkanık bir damara tutundu Midemde bir kelebek Asite düşüp boğuldu İnce bağırsakta eridi gitti Ayağımda bir akrep Baş parmağımı ucunu kopardı Ayak topuğumla ezdim Ruhu arşa yükseldi Saçımda bir bit Zıp zıp gibi zıpladı Kafamı kaşıyınca pat diye patladı Ağzımda bir bakteri Dişlerimi çürüttü Yirmiliği çektirdim de öyle kurtadım Uğur böceği gördüm ama uğursuzluk getirdi Çünkü yere düştüm sere serpile Bacaklarımı aldırmadığımda Külotlu çorabımdan çıkan kıllar gibi hissettim Öylesine utanç yüklü ve gizlenmek isteyen türden.

Bugün günlerden ne diye düşünüp dururken gözümün önündeki takvimi çok sonra fark ettim. Üç gündür apartmanı terk etmemiştim. Yetiştirmem gereken bir sürü iş vardı ve daha çeyreğini bile yapmamıştım. Ve takvime dikkatlice bakınca anladım ki doğum günümdü bugün. Ama zaten beş yıldır doğru düzgün bir kutlama da yaptığım yoktu. Arkadaşlarımla uzun zaman önce yolları ayırmıştım. O kararı niye verdim hatırlamıyorum ama bir katkısı da olmadı bu gidişatın. İşleri teslim etmeye karar vermiştim. Neredeyse yarısı tamamdı. Karikatürist olmayı kendim istedim sonuçta. Bana güzel gelen tek şey buydu. İyi olduğum çok söylenemezdi ama 10 yıldır aynı gazetede ve birkaç dergide de 3’er yıllık kariyerim vardı. iyi gidiyordum aslında. Tek eksik ruhumu doyuracak bir arkadaşlık bir samimiyetti. Artık evlenip çoluk çocuğa karışmayı falan dert ettiğim yoktu. Mastürbasyonla kendimi mutlu etmeyi öğrenmiştim. Hatta ben bunu bir terbiye şekli olarak görüyorum ve aslında fark ettim de aseksüel bile olabilirim. Geç...

Kendimin farkına vardığımda 2 yaşındaydım. Etrafımda olup biten her şey sanki benim yüzümden gibi hissediyordum. Ben ağladığımda yağmur gürül gürül yağmaya başlardı. Her bağırışımda gök gürlerdi. Ben mutlu olduğumda ise etraf güllük gülistanlık olurdu. Bunun sebebinin ne olduğunu okula başladığım yıl anladım. Din denen bir şey vardı. Herkes evrenin bir yaratıcısı olduğu üzerine tartışmalar yapıyordu. Ve bir gün, ben 13 yaşımdayken; bir rüya gördüm ve aydınlandım. Tanımlayamadığım bir varlık bana elini uzatıp ‘Sen Tanrısın’ dedi. Ben kendine çekti. Sonsuz bir evrene ulaştım. Günlük hayatımda başıma gelen her şeyin sebebi olmak iyi bir histi. Okulda bunu kimseye anlatmadım. Ailemle paylaşmam lise sonda oldu. Annem spiritüel bir insan sayılırdı. Babam ise daha çok maddiyatçı biriydi. İlk olarak annemle konuşacaktım. Evimiz küçük olduğu için onu babamın her zaman oturduğu yer olan oturma odasına en uzak oda olan tuvalete götürmek zorunda kaldım. Sesi geçirgen duvarlar hemen hemen her k...

Kapana kısılmış bir fare gibi hissediyordum. Labirentte kendimi kaybetmişim gibi. Bu pisliği nasıl temizlerim bilemiyorum. Ama bu sefer faka bastığıma eminim. Son görevimi yerine getiremem değildi asıl büyük sıkıntı. Bilgileri yanlış kişiye transfer etmemdeydi. Bu beni içeri sokacak kadar büyük bir olaydı. Bunu bilerek yapmamış olmam beni idamdan kurtarabilirdi. Gerçi ülkemizde yasal suçların sonuçları şu ana kadar sadece bir kez idamla sonuçlanmıştı. Bu da 2 bin yıl önceydi. Tarihi yazıtlarda bulunmuştu. Beni ancak içeri tıkabilirlerdi. Süresi beni ilgilendirmiyordu. Birkaç yöntem elimin altındaydı. Bu büyük biyolojik mucizelere olan zaafım olmasaydı, büyük bir ihtimalle daha önce hayatıma son verilirdi. Neyseki 10 yıl öncesine ait zaman kapsülü silahına hala sahibim. İkinci kullanışım olacak. Geçenki gerçekten hayatımı kurtarmıştı. Suçlanmam boşaydı ve bana 30 yıl hapis cezası verilmişti. Ama içtiğim o hap sayesinde sadece iki saniyede, rezidansımın içinde buldum kendimi. İlginç ola...