Bir Başkasının Cenneti
Şarkı söylüyordu. Sokağın ortasında, bağıra çağıra. Anlam veremedim.
Giyinişi çok güzeldi. Tam bir çingene gibi ama rengarenk ve çok yakışmıştı
giydiği her şey. Oradan buradan yürüttüğü kıyafetler gibiydi. Hayır uyumsuz
denemezdi. Ahengi vardı. Şarkı çok tanıdık gelmesine rağmen çözemedim. Ve bir
anda yola fırladı. Çok hızla gelen bir otobüs onu resmen çiğnedi. En son
gördüğüm şey savrulan bacaklarının kan fışkıran yerleriydi. Otobüs şoförü orada
baygınlık geçirdi. Yolcular bir bir aşağı indi. Ama kimse kadına yardım etmedi.
Ben depar atarak ona ilerledim. Lastik bacaklarından ve kollarından geçerek onu
ezmişti. Kadın şok içindeydi. Hemen 911’i aradım. Hemen, daha toplantıdan yeni
çıkmıştım, takım elbisemin ceketini çıkardım ve gömleğimi onun kanlı bölgelerine
turnike yaptım. Yırttım o saniyede zaten gömleği. Nasıl bir güç geldi
bilmiyorum. Yaşam çok büyük bir savaştı zaten. Acil servis geldi. Ben onu
bırakamazdım. Kimsesi yok olabilirdi. Arabamla gideceği hastaneye kadar
eskortluk ettim.
Bütün tedaviler uygulandı. Beyin hasarı raporu gözden
geçirildi. Kolları ve bacakları brkaç opersayon geçirdi. Boyunluk takıldı. Aslında
normal görünüyordu. Çok ağır değildi. Ağrı kesicilerin etkisi olmalıydı. Onunla
konuşmaya karar verdim. Ama çoktan gözlerini kapadı.
Bütün gece onun odasındaki hiç de rahat olmayan koltukta
yattım. Ve tabii ki de Any aradı. Eşime bilgi verememişim, o kadar telaş
arasından. Ona bir kısa mesaj çektim. Ve işin uzadığını yazdım. Bu gece mesaiye
kalacağımı da belirttim. Her zaman yaptığım gibi iş yerinin yatakhanesinde
kalacağım dedim. O da Melissa’nın beni çok özlediğini söyledi. Kızıma da bir
yandan yalan söylemiştim ama eğer onlara anlatırsam, çok ciddiye alıp yanıma
gelecekler. Hiç hoş bir durum değil. Bundan etkilenir Melissa.
Sabah 6’ydı. Gözümü açtım. Yatak boştu. Yatağın altına
baktım. Boştu. Tuvalet. Yok. Hastane, yok. Danışmadan rica ettim. Bana baktı ve
öyle bir hastalarının olmadığını söyledi. Ben de tekrar bakmalarını, aklımı
kaçırmadığımı söyledim. Tekrar baktılar. Bir not bıraktığını söyledi başka bir
görevli. Ben yazdım, dedi. O yazmayı bilmiyormuş. Ve ne oldu bilin bakalım. O kadın
bir fahişeymiş. Ve hamile olduğunu öğrenmiş. Ve müşterilerinin hiçbiri o çocuğu
kabul etmemiş. O da kendini yola atmış. Öldüğünü sanmış ilk. Ve sonra bir adam
gelmiş. Ve demiş içinden ‘Çocuğumun babasını öbür dünyada buldum.’ Akan kanların
düşük yaptığı için olduğunu sanmış. Çünkü ölürse çocuğu da onunla ölecekti. Ve ben
onun kurtarıcısı olmuşum. Çok utanmış. O yüzden sadece bu teşekkür notunu yazıp
çıkmış. Çocuğunun düşmediğini de söylemiş. Ben bir kadın için kurtarıcı oldum. Bu
beni çok mutlu etti. Ve o gün bir daha eşime yalan söylememeye yemin ettim.
O gün olanları, kimseye anlatmadım. Bu da benim küçük
sırrımdı. Cennete yakın olduğum zamanlardandı. Bir başkasının cennetine.
Comments
Post a Comment