Aptallar Günü

Bende ne bulduğunu anlamıyorum. Aslında aradığı kişi ben değilim gibi geliyor. Karakterim ona yakın sayılmaz. Kapana kısılmış gibi hissediyorum. Tuzak mı kurdular bana? Kendimi yetersiz hissediyorum. İğneyle kuyu kazılmaz sanırım. O benden çok üstün gibi geliyor. Kendimi ona değer biri olarak göremiyorum. Ben sadece küçük bir terzi parçasıyım sadece. O benim müşterim olmasaydı onunla aynı havayı bile soluyamazdım muhtemelen. Benjamin çok yetenekli bir insan. En başında o üniversite mezunu. Bense liseyi zar zor okumuş bir kızım. Taşrada büyüdüğüm için de birçok konudan habersizim. Onunla kendimi büyük hissediyorum. Sanki yaşım zaten 30 değilmiş gibi(!). Olgunluğum bir yaşlınınkine erişiyor sanki. Çok büyük hedeflere sahip bir kadına dönüşüyorum. Neden bu kadar statü farkı olmalı bilmiyorum. Kafamda çözümlemem gereken bir şeyler var.
O gün pembe kepenkli küçük terzi dükkanımı kapatmam gereken saatten yarım saat geç oldu. Normalde 18.00 sularında biten işim bugün biraz uzadı. Son parçayı erken teslim etmem gerekiyordu. Elimi çabuk tutup o gün hallettim. 20.00 gibi de Benjamin beni evimin önünden alacaktı. Evime hiç sokmadım onu. Nasıl bir hayat yaşadığımı görmesini istemedim. Bir oda bir salon küçücük evimde daralırdı bence. Onun bakış açısından belki daha farklı olabilirdi. Ama ben onu hep en kötü haliyle hayal etmeye çalıştım. Ömrüm boyunca hep kendimi en kötüye hazırladım. Tıpkı annemin yaptığı gibi. O bütün ömrü boyunca kıt kanaat geçindi ama hep yüzünde gülümsemesi baki kaldı. Ben tam bilmesem de ölürken en son kahkaha atmış olması hep beni mutlu eder. Tanrı onu öteki dünyada da  mutlu eder umarım.
Eve geldiğimde 30 dakikalık bir hazırlanma zamanım vardı. Ben’in hediye ettiği beyaz gece elbisesi ve indirimden aldığım güzel kırmızı pabuçlarımla umarım yeterli övgüyü alabilirdim. Çünkü kendime güvenim yok denecek kadar az. Ekmek kırıntısı miktarında falan. Her neyse, bende bir miktar aşağılık komleksi varmış. Geçen gün Rita söyledi. O da bir arkadaşından duymuş. Gazetede bir yazıda geçiyormuş. Garipsemedim doğrusu Rita’nın arkadaşları bilgilidir. Görgüleri bizden iyidir çünkü Rita iyi yerlerde çalışır. Kendisi temizlikçilik yapıyor. Benim aşağımdaki lüks mahallede. Aslında maaşı da iyi ama ben kendi evimi bile temizlemeyi sevmezken başkalarına nasıl yardım ederim ki?
Ben geldi. Camdan bakmadan geldiğini arabanın motor sesinden çaktım. Arabası aşırı konforlu. Kendisinin çok ünlü olmayan ama yükselen bir avukat olduğundan bahsetmiş miydim? Her gün davalardan davalara koşmasa da büyük denebilecek davalara bakıyor. Evet evet doğru duydunuz. Bu konuda aşırı şanslıyım. Hemen isli perdeyi çekip tekrardan kontrol ettim. Evden alelacele çıktım ve apar topar kapıyı kilitledim. Merdivenleri sakin sakin çıkmaya çalıştım. Ama olmuyordu, eteklerim zil çalıyordu.
Apartmanın kapısından çıktım. Hemen arabadan inen Ben, harika görünüyordu. Sıcak sarılmanın ardından arabanın kapısını açtı. Tam bir beyefendiydi her zamanki gibi. Umarım beni seviyordur gerçekten. Bana acımıyordur. Bu düşünceler kafamda dalgalanırken, o aşırı seksi bakışıyla bana bir gülümsedi. Ben eridim. Ve konuşma süregeldi. ‘Nasıldı bugün Ben, çok yoruldun mu işte?’ ‘Yok tatlım her şey tıkırında. Hatta çok önemli bir konuda benim danışmanlığımı kullanmak istiyorlar.’ ‘Çok sevindim tatlım.’ Her şey normaldi. Ta ki o ana kadar. ‘Lisa, sana bir şey söylemem gerek. Senden çok özür diliyorum ama ben dayanamayacağım artık’ ‘Sorun nedir?’ ‘Ben evliyim Lisa, 3 çocuğum var. Seninle birlikte olmamın nedenini söyleyemem.’ Kafamdan aşağı kaynar sular boşanmış gibi oldu. Tepkisiz kaldım. Bana nasıl yapardı bunu. Depresyondaydım zaten, bir kere ben 3 aydır 2 kilo verdim onun farkına varmadı diye ağlayan biriyim. Her gün tartılıyorum. Bir kere benim tansiyonum var. İntihar düşünceleri kafamda tur atıyor. Bunun üzerine arabanın kapısını açıp kendimi aşağı bıraktım.

Kendime geldiğimde bir ışık vardı. Sanırım ölmüştüm. Yok kız doktorun ışığıymış. Ve Benjamin mi o? ‘Lisa sana şaka yapmıştım. Bugün 1 Nisan. Bu kadar abartacağını bilseydim evlilik teklifini ilk olarak yapardım. Tam tersi tuhaf olurdu diye yapmadım.’

Comments

Post a Comment

En Çok Okunan

İtiraf

Küçük pıtırcığım, Sen evlilik dışı bir çocuksun. Sana gebe kaldığım gün 18 yaşıma girdiğim gündü. Babanla birbirimize çok aşıktık. 3 yıl sonra senden habersiz evlendik. Şu an 13 yaşındasın. Ben onun papatyası o benim ela gözlümdü. Öyle aşıktık ki, en kalabalık çarşılarda kaybolduğumuzda o beni yasemin kokulu parfümümden bulurdu. Benim için o paha biçilemez bir mücevherdi. Tek kusuru kafa yapısıydı. Bazen çok dar görüşlü olabiliyordu. Ama sevgi dolu bir kalbi vardı. Bana her baktığında kalbim güm güm çarpardı ve biliyor musun aslında o çok sık bakardı bana. Ben her an öyle heyecan dolardım. İçimde tarif edilemez bir aşk düğümü atılmıştı. Koparmadan açılamayacak kadar sıkı bir düğümdü ve zaten zorlanarak yırtıldı. Senin gey olduğunu fark ettim. Ben anladım bunu. Erkek arkadaşlarınla öpüşürdün. Ve kızlardan nefret ederdin. Daha 4 yaşındaydın. Bunu babanla paylaşmak istedim. Ama o seni istemedi. Ben erkek gibi erkek isterim dedi bana. Ben şaşakalmıştım. Sen hiçbir erkekten noksan deği...
Read more

Anahtar

Anahtarımı kontrol ettiğimde yine o saçma manzarayla karşılaştım. Turuncu anahtarlığım çantamın ön gözünde değildi. Annem bugün evde olamayacağını söylemişti. Saat 22.00 dı. Yapacak tek şey karşı dairedeki yeni taşınan kadından yardım istemekti. Çünkü çok iyi bir insan olduğunu annemden duymuştum. Her akşam kedileri ve köpekleri beslediğini ve annemi her gördüğünde onunla içten bir şekilde sohbet ettiğini söylemişti bana. Hatta bir karıncaya bile zarar vermeyecek sağduyuda biri insan derdi. Ben de daha fazla düşünmeden onun kapısını çaldım. Kapıyı tam 3 saniye sonra açtı. Kadının elinde bir kokteyl bardağı vardı. Müzik son ses, evde 10 kişi dans ediyordu. Kadının ağzı içki değil de daha çok kolonya gibi kokuyordu. Konuşması uzun sürmedi: Siz Mrs. Ellen’ın kızı olmalısınız? Biz de tam eğleniyorduk, buyurmaz mısınız? Aa aslında çok isterim. Çünkü bugün annem evde yok. Ben de anahtarı ofiste unutmuşum. Annem gelene kadar sizinle vakit geçirmeyi düşünmüştüm. Çünkü bildiğim tek siz vars...
Read more

Yat Macerası

  Kocaman yuvarlak bir masanın etrafında toplanmışız. Ablam, annem, en yakın arkadaşım ve ismini bilmediğim birkaç şahısla birlikte kendi aldığım yatımda bir ziyafetteyiz. Yemekte annemin hazırladığı, el emeğini çokça kattığı, dolma kısır ve benzeri tabaklar var. Herkes çok aç ve durmadan yemek yiyor.     Henüz denize açılmamışken bir misafir geliyor. Gelen kişi a101 çalışanı bir kadın. Geçen eşim bir dolap almıştı yattaki odamıza ama kurulum yaparken eksik parça çıkmıştı. Onu getirmek için gelmiş. İçim rahat etmedi. Yat gezisine onu da çağırdım. Güzelce yedik birlikte. Tatlı bir kızdı. Sonra yat harekete geçti. Buzullara doğru gidiyorduk. Ben bir güverteye çıktım. Bir baktım halam klimayı açıp bırakmış. Zaten     kuruş kazanıyorum bir de boşuna klima açıyorlar. Pes doğrusu. Bir anda buzullara ulaşıyoruz. Ve dışarıda penguenler bizi selamlıyor. Sanki gerçek değil gibiler. Çok orijinaller.Sonra içeri dönüyorum. Uyanıyorum. Kendimi evimde     buluyorum. ...
Read more

Clara’nın Olağanüstü Hikayesi

Yemyeşil bir nisan ayında Clara Patrick her şeyden habersiz, her zamanki gittiği kafeden, her zamanki sütlü kahvesini alacakken, çok şiddetli bir deprem süregelir. Bu depremin değeri 7.2 dir ve evler çok sarsılmıştır ve neredeyse her bina göçük halindedir. Fakat o küçük kahveciye hiçbir şey olmamıştır. Elinde kahvesini tutarken sıcak karton kutu havaya sıçrayıp tavana çarpıp, yan duvarlarda 12 kez sektikten sonra yere, tam da Clara’nın rahmetli annesinden kalma botlarının üstüne dökülmüştür. Clara depreme mi botlara mı üzüleyim derken daha kötü bir şey olmuştur. Kafasının üstündeki heybetli avizeyi kendisini kıl payıyla ıskalayacak biçimde gördükten sonra yere düşüp bayılmıştır. Ya da tam tersi. İşte bayılıp yere düşmüştür. Her zaman orada çalışan Tom da kızı kucaklayıp hemen yan binadaki hastaneye götürmüştür. Kızın uyanması yaklaşık 23 saat 59 dakika 59 saniye sürmüştür. Uyandığı anda hafızası tamamen format atılmış bir bilgisayar gibidir. Gördüğü kahveci Tom’u babası sanmıştır. Ve ö...
Read more

Tam da Kalbime

 Tutkuyla bağlanmaktı Belki de arzuların çakışması Tam bir şimşek gibi Ya da kuş gibi şakıması Yıldırım düştü sanki  Hayır o tepeye değil Tam da kalbime Zıt kutuplar, zıt kalıplar Yağmuru çekti  Ve tüm ormana yağdı İstediğini elde etti Dünya sustu Yağdı yarın yokmuşçasına  Ve söndü  Kalbimdeki yangın.
Read more