Makyaj Yapmak Önemli

Pembe panjurlu terzi dükkanımı her sabah 6.30’da açarım. Her çeşit müşterim olur. Geçen sene bir stajyer kız almıştım ama çok da memnun kalmadım. Son zamanlarda aşırı bir talep olmaya başladı. Ben de bir ilan verdim ayrıca da cama bir afiş astım. Aslında cinsiyet önemli değil bana göre. Eğitebileceğim genç bir zihne ihtiyacım var. İkinci günü bir genç çocuk geldi. 24 yaşındaymış. Geçen yıl okulu bırakmış ve iş aramaya koyulmuş. Bizim caddenin yakınında oturuyormuş. Ne istersem yapacağını söyledi. Adı da Jonathan Nerst’miş. Çocuk akça pakça, kahverengi gözlü ve siyah saçlıydı. Çok saf ve iyi kalpli bir izlenim bıraktı bende. Ama daha ilk başvuran olduğu gibi biraz da toy görünüyordu. Ben de numarasını aldım. Çok talep var dedim. Ne yalan ama? O da çekingen bir şekilde sorun olmadığını, bekleyebileceğini söyledi. Aslında ilke göre fena değil diye düşündüm.
İki saat sonra, fötr şapkalı bir kız çıkageldi. Kocaman kopkoyu gözleri ve silikonlu dudakları vardı. Elindeki sigarayı kapı önünde söndürdü ayağıyla çiğneyerek. Hiç hoşuma gitmemişti. Çok önyargılı bir biçimde içeriye buyur ettim. Çok kaprisli konuşuyordu. Pazartesi ve Cuma’ları çalışamayacağını, yoğun bir programı olduğunu ve işlerini yavaş yaptığını falan söyleyince daha da işkillendim. Ben sizi ararım muhabbetine girdim ve kovdum gibi oldu biraz. ‘İkide bir’ diye düşündüm.
O gün erken çıkmaya karar verecekken bir genç çocuk geldi. Sapsarı saçları, masmavi gözleri, çok tatlı da bir tarzı vardı. İçeriye nazik bir şekilde, kapıyı çalıp onay bekledikten sonra süzülerek girdi. Çok akıllı birine benziyordu. İşe talip olduğunu söyledi. Harvard’dan mezunmuş. Tek istediği şey kafasını dağıtacak bir işmiş. Çok yoğun olmasını istemiyormuş. Elinden geldiğince öğrenebileceğini söyledi. Bunları duyunca işi direk ona verdim. Diğer gün iş başı yapmasını söyledim.
Sabah geldiğimde dükkan açılmıştı, içeriden mis gibi kahve kokusu geliyordu. İçerisi tıklım tıklım müşteri kaynıyordu. Tüm siparişleri benim dilediğim şekilde not almış ve bazılarına başlamıştı. Müşterilerle ilgilendim. Sonra içeride sadece ikimiz kaldığında, bunu nasıl başardığını sordum ona. Bana dediği şeyle tuhaf hissettim:
--Aslında o gelen kız bendim. Sadece Harvard’da yaptığım psikoloji üzerine olan doktora tezimin bir parçası olan bir deneydi. İş görüşmelerinde verilen yanıtların ve ilk izlenimin ne kadar önemli olduğu hakkındaydı. Ama bu işi gerçekten istiyordum. Yani bir taşla iki kuş vurmuş oldum. İstememin sebebi de para kazanmaktı. 2 ay sonra bu sunumu sunmak için İngiltere’ye uçacağım. Öncesinde yapabildiğim her yerde bu deneyi gerçekleştireceğim. Bu bir turne gibi olacak. O yüzden paraya ihtiyacım vardı.
--Peki o zaman. Sen bana şunu söyle, bu işi yapacak mısın yapmayacak mısın?
--Yapacağım. Hatta bu işi iyi yapabilmemin sebebi de geçen yıl aldığınız stajyerin de ben olmamdan gelir.
--Sen trans mısın?
--Sizin kadın stajyer istediğinizi anlamıştım. Çünkü ilk kendim gibi gittim ve siz beni istemediniz. Kadın gibi olunca ilk saniye de alındığımı söylediniz. Anlayacağınız sizin psikolojinizi inceleyerek bir deney yapmaya karar verdim. Hem cinsiyet konusunda seçici olmanız hem de önyargılı olmanız bu konuda çok büyük iki etmendi. Açıkça söylemek gerekirse sizin yaşamınız sayesinde doktora yapıyorum. Bir minnet duyuyorum size. O yüzden burada size destek olmak artık benim için önemli bir sorumluluk haline geldi. Birazdan buraya okulumdaki öğretim görevlileri gelecek. Sizinle tanışacak. İstemezseniz anlarım.
--Nasıl yani beni mi görmek istiyorlar?
--Açıkça söylemek gerekirse evet. Siz bence güzel kıyafetlerinizi giyin, makyaj yapın gelin. Plaket falan da verecekler diye duydum.
Bunu duyar duymaz eve gittim. Hazırlandım. Geri dönüş yolunda dükkanıma girmeye çok yakın dükkanın önü polis kaynıyordu. İçeride benim çocuk vardı. Kilo kilo toz uyuşturucu çıkartıyordu polisler. Meğer bu çocuk kumaşların içine arkadaşlarının getirdiği uyuşturucu maddeleri doldurup bir kamyonetle taşıyacakmış. Ama benim yandaki bakkal onun soygun yaptığını sanıp polisi çağırmış. İyi ki de çağırmış. Basın da geldi. Şimdi bakkal da ben de manşete çıktık. İyi ki makyajımı yapmışım. Çok güzel çıktık vallahi.



Comments

Post a Comment

En Çok Okunan

İtiraf

Küçük pıtırcığım, Sen evlilik dışı bir çocuksun. Sana gebe kaldığım gün 18 yaşıma girdiğim gündü. Babanla birbirimize çok aşıktık. 3 yıl sonra senden habersiz evlendik. Şu an 13 yaşındasın. Ben onun papatyası o benim ela gözlümdü. Öyle aşıktık ki, en kalabalık çarşılarda kaybolduğumuzda o beni yasemin kokulu parfümümden bulurdu. Benim için o paha biçilemez bir mücevherdi. Tek kusuru kafa yapısıydı. Bazen çok dar görüşlü olabiliyordu. Ama sevgi dolu bir kalbi vardı. Bana her baktığında kalbim güm güm çarpardı ve biliyor musun aslında o çok sık bakardı bana. Ben her an öyle heyecan dolardım. İçimde tarif edilemez bir aşk düğümü atılmıştı. Koparmadan açılamayacak kadar sıkı bir düğümdü ve zaten zorlanarak yırtıldı. Senin gey olduğunu fark ettim. Ben anladım bunu. Erkek arkadaşlarınla öpüşürdün. Ve kızlardan nefret ederdin. Daha 4 yaşındaydın. Bunu babanla paylaşmak istedim. Ama o seni istemedi. Ben erkek gibi erkek isterim dedi bana. Ben şaşakalmıştım. Sen hiçbir erkekten noksan deği...
Read more

Anahtar

Anahtarımı kontrol ettiğimde yine o saçma manzarayla karşılaştım. Turuncu anahtarlığım çantamın ön gözünde değildi. Annem bugün evde olamayacağını söylemişti. Saat 22.00 dı. Yapacak tek şey karşı dairedeki yeni taşınan kadından yardım istemekti. Çünkü çok iyi bir insan olduğunu annemden duymuştum. Her akşam kedileri ve köpekleri beslediğini ve annemi her gördüğünde onunla içten bir şekilde sohbet ettiğini söylemişti bana. Hatta bir karıncaya bile zarar vermeyecek sağduyuda biri insan derdi. Ben de daha fazla düşünmeden onun kapısını çaldım. Kapıyı tam 3 saniye sonra açtı. Kadının elinde bir kokteyl bardağı vardı. Müzik son ses, evde 10 kişi dans ediyordu. Kadının ağzı içki değil de daha çok kolonya gibi kokuyordu. Konuşması uzun sürmedi: Siz Mrs. Ellen’ın kızı olmalısınız? Biz de tam eğleniyorduk, buyurmaz mısınız? Aa aslında çok isterim. Çünkü bugün annem evde yok. Ben de anahtarı ofiste unutmuşum. Annem gelene kadar sizinle vakit geçirmeyi düşünmüştüm. Çünkü bildiğim tek siz vars...
Read more

Yat Macerası

  Kocaman yuvarlak bir masanın etrafında toplanmışız. Ablam, annem, en yakın arkadaşım ve ismini bilmediğim birkaç şahısla birlikte kendi aldığım yatımda bir ziyafetteyiz. Yemekte annemin hazırladığı, el emeğini çokça kattığı, dolma kısır ve benzeri tabaklar var. Herkes çok aç ve durmadan yemek yiyor.     Henüz denize açılmamışken bir misafir geliyor. Gelen kişi a101 çalışanı bir kadın. Geçen eşim bir dolap almıştı yattaki odamıza ama kurulum yaparken eksik parça çıkmıştı. Onu getirmek için gelmiş. İçim rahat etmedi. Yat gezisine onu da çağırdım. Güzelce yedik birlikte. Tatlı bir kızdı. Sonra yat harekete geçti. Buzullara doğru gidiyorduk. Ben bir güverteye çıktım. Bir baktım halam klimayı açıp bırakmış. Zaten     kuruş kazanıyorum bir de boşuna klima açıyorlar. Pes doğrusu. Bir anda buzullara ulaşıyoruz. Ve dışarıda penguenler bizi selamlıyor. Sanki gerçek değil gibiler. Çok orijinaller.Sonra içeri dönüyorum. Uyanıyorum. Kendimi evimde     buluyorum. ...
Read more

Clara’nın Olağanüstü Hikayesi

Yemyeşil bir nisan ayında Clara Patrick her şeyden habersiz, her zamanki gittiği kafeden, her zamanki sütlü kahvesini alacakken, çok şiddetli bir deprem süregelir. Bu depremin değeri 7.2 dir ve evler çok sarsılmıştır ve neredeyse her bina göçük halindedir. Fakat o küçük kahveciye hiçbir şey olmamıştır. Elinde kahvesini tutarken sıcak karton kutu havaya sıçrayıp tavana çarpıp, yan duvarlarda 12 kez sektikten sonra yere, tam da Clara’nın rahmetli annesinden kalma botlarının üstüne dökülmüştür. Clara depreme mi botlara mı üzüleyim derken daha kötü bir şey olmuştur. Kafasının üstündeki heybetli avizeyi kendisini kıl payıyla ıskalayacak biçimde gördükten sonra yere düşüp bayılmıştır. Ya da tam tersi. İşte bayılıp yere düşmüştür. Her zaman orada çalışan Tom da kızı kucaklayıp hemen yan binadaki hastaneye götürmüştür. Kızın uyanması yaklaşık 23 saat 59 dakika 59 saniye sürmüştür. Uyandığı anda hafızası tamamen format atılmış bir bilgisayar gibidir. Gördüğü kahveci Tom’u babası sanmıştır. Ve ö...
Read more

Tam da Kalbime

 Tutkuyla bağlanmaktı Belki de arzuların çakışması Tam bir şimşek gibi Ya da kuş gibi şakıması Yıldırım düştü sanki  Hayır o tepeye değil Tam da kalbime Zıt kutuplar, zıt kalıplar Yağmuru çekti  Ve tüm ormana yağdı İstediğini elde etti Dünya sustu Yağdı yarın yokmuşçasına  Ve söndü  Kalbimdeki yangın.
Read more